Fyrrihluta árs var ný landsáætlun um meðhöndlun úrgangs gefin út af umhverfis– og auðlindaráðuneytinu. Áætlunin hefur yfirskriftina úrgangsstjórnun til framtíðar og gildir fyrir tímabilið 2013–2024. Er henni ætlað að koma í stað fyrri landsáætlunar sem gefin var út árið 2004. Í landsáætluninni er gerð grein fyrir stefnu stjórnvalda í úrgangsmálum og þar er að finna ítarlegt yfirlit yfir núverandi stöðu úrgangsmála hér á landi, bæði yfir magn einstakra úrgangsflokka og þróun mismunandi leiða í meðhöndlun úrgangs. Áætlunin á þannig að nýtast sem grunnur fyrir svæðisáætlanir sem sveitarstjórnum ber að útbúa. Í landsáætluninni er einnig kafli um framtíðarsýn þar sem fjallað er um líklega og fyrirsjáanlega þróun mála á næstu árum og um þá þætti sem helst munu hafa áhrif á þessa þróun, auk þess sem sett eru fram tímasett markmið sem miða að því að bæta nýtingu auðlinda og lágmarka þau neikvæðu áhrif sem myndun og meðhöndlun úrgangs hefur á umhverfið og heilsu manna. Eitt þessara tímasettu markmiða beinist að samræmdri flokkun heimilisúrgangs á landsvísu. 

Á haustdögum réðist Umhverfisstofnun einmitt í gerð könnunar á vilja sveitarfélaga og rekstraraðila sem starfa í úrgangsgeiranum til að koma á slíkri flokkun. Af þeim sem svöruðu könnuninni og létu í ljós afstöðu voru 70% þátttakenda sem lýstu yfir vilja til að koma á samræmdri flokkun af einhverju tagi en 30% ekki. Niðurstöðurnar leiddu í ljós nokkurn mismun á afstöðu sveitarfélaga og einkaaðila því 87% af þeim sveitarfélögum, og félögum í eigu sveitarfélaga, sem tóku afstöðu höfðu vilja til samræmdrar flokkunar á meðan 20% einkaaðila sýndu slíkan vilja. Niðurstöðurnar leiddu einnig í ljós að meðal þeirra sem sýndu vilja til samræmdrar flokkunar er vilji til að ganga nokkuð langt við samræminguna, t.d. með því að samræma fjölda sorpíláta við hvert heimili. 

Í apríl var reglugerð um raf– og rafeindatækjaúrgang breytt sem hafði í för með sér að tollafgreiðsla raf– og rafeindatækja sem falla undir reglugerðina er nú háð því að viðkomandi framleiðendur og innflytjendur séu aðilar að svokölluðum skilakerfum og þeir skráðir í sérstakt skráningarkerfi hjá Umhverfisstofnun. Þetta er gert til að tryggja að ekki sé mögulegt að flytja inn raf– og rafeindatæki í atvinnuskyni nema fyrir liggi ábyrgð viðkomandi framleiðenda og innflytjenda á raf– og rafeindatækjunum þegar notkun þeirra verður hætt og þau verða að úrgangi. Breytingin hefur óveruleg áhrif á einstaklinga sem flytja inn raf– og rafeindatæki til einkanota. Í júní stóð Umhverfisstofnun fyrir opnum kynningarfundi þar sem þessi breyting var kynnt og fjallað um afleiðingar hennar. Á fundinum voru flutt erindi frá umhverfis– og auðlindaráðuneytinu, Tollstjóra og Umhverfisstofnun, auk þess sem fulltrúar þessara stofnana sátu fyrir svörum. 

Síðla ársins var lagt fram á Alþingi frumvarp til laga um breytingu á núgildandi lögum um meðhöndlun úrgangs. Frumvarpið felur meðal annars í sér innleiðingu Evróputilskipunar um úrgang sem sett var árið 2008. Frumvarpið felur einnig í sér breytingar á framleiðendaábyrgð vegna rafhlaðna og rafgeyma, raf– og rafeindatækja og drykkjarvöruumbúða. Eftir fyrstu umræðu um frumvarpið gekk það til umhverfis– og samgöngunefndar þar sem það er nú til umfjöllunar.